نوشته : هادی سروش

🔹️اولی؛ که بازار بود ،
اظهار ناراحتی و عدم ثبات کرد و خیلی زودتر از آنچیزی که تصور میشد این پیام به همه خانه های شهر و روستا مخابره شد .
چون روشن است که کسی نیست مگر اینکه با بازار در ارتباط است ، و قهرا تاثیر پذیر.

🔹️دومی ؛ که رئیس جمهور بود ،
آمد و در سالن کنفرانس سران ،بجا و موزون و محکم و مقتدرانه ایراد کرد ، و در پیامش از ثُبات نظام و استقرار کامل دولتش حرف زد و به زیر دست تان هم ، دستور صرفه جوئی و ارائه آمار شفاف داد.

🔹️سومی ؛ یعنی حاکمیت ،
بر حسب تشخیص به موقع بنا به وانهادن اختلافات جزئی و یا کلی با دولت نمود و صدای وحدت و دفاع از دولت را سر داد در نتیجه ؛ از سطح مرکزیت و مرجعیت تا ائمه جمعه و خصوصا تا نیروهای نظامی بخوبی این پیام را گرفته و عکس العمل مثبت و مفید خود را نشان دادند.

🔹️اما پیام چهارم؛
و آن پیام امید و نشاط به ملت است ، که از همه مهمتر و استراژیکی تر است.
انقلاب و نظام و کشور از آنِ ملت است و تردیدی نیست در مواقع خطر برای کیان اسلام و ایران ، این مردم اند که در صف اول مجاهدان هستند.
در گفتمان خمینی کبیر ؛ مردم اند که قیم امورند و دیگران خادم و خدمتگزارند.
پس پیام امید چون خاستگاهش مردم شریف و نجیب مان قرار میگیرد ، از همه مهمتر میباشد.

در این مقام مشکل چندانی نداریم ، اگر آن سه پیام بالا ؛ بصورت کمال و تمام از سوی متوالیانش مخابره شود و به جان مردم بنشیند ، نیاز به زحمت برای پالسِ پیام چهارم نیست. چرا که خود بخود پیام چهارم ارسال میشود و بر دلها نشسته و کار خود را بر افکار عمومی میکند.

◀️ پی نوشت پیام اول :
بازار دو "نباید" دارد تا پیامش ، "پیام امید" را به ارمغان آورد .
اولا ؛ دستخوش نیروهای بیرون از مجموعه خود که بدنبال سودجوئی های سیاسی و اقتصادی کاسب کارانه هستند ، نشود .
وثانیا ؛ در قیمت و عرضه ، بمقداری که در توان دارد با مردم همدردی و همراهی کند .
این دو ؛ همان چیزی است که در حدوث انقلاب و مدیریت دفاع مقدس ، تاثیر ژرفی در پوسته های مختلف اجتماعی گذاشت و نام بازار را در آن روزها نهادینه کرد.

◀️ پی نوشتِ پیام دوم ، مربوط به پیام جناب ریئس جمهور است.
دو نقطه مفقوده در اینجاست نباید غافل شد ؛
اولا ؛
جناب روحانی باید مستحضر باشد ، مردم منتظر سخنان به موقع و حساب شده ی منتخب خود همیشه ، هستند و نباید در این زمینه کوتاهی و تاخیر صورت گیرد .
ثانیا ؛
مسئله جدی یاریگران جناب روحانی است که باید نسبت به برخی از آنان سازمان دهی و نسبت به برخی تعدیل صورت گیرد.
سوال مهم اینجاست که چطور شده که برخی از یاران صادقِ این دولت که دارای توانائی های مهمی هستند و آزمونهای خود را هم بارها داده و فقط دل در گرو خدمت و رفع مشکلات دارند ، در حاشیه باشند و یا در چند رسانه مهم ، جمع باشند ؟
باید بپذیریم بجای چهرهای جوان و کارآمد وشجاع و به روز ، بعضا وجود افراد ضعیفی در اندام مرکزی دولت "جای گیر" شده اند که بیشتر "پای گیرند" !

با وجود چنین شرائطی است که تندروهای داخلی را به هوس می اندازد نه تنها گاهی بر دولت بتازند ، بلکه با کوچکترین ایماء و اشاره ،در انفعال دولتی ها موثر باشند.

شما برای صدق این قضیه ؛ برنامه یک هفته گذشته دو وزیر را کنار هم قرار دهید ؛ وزیر مربوطه ! و وزیر ارتباطات در موضوع ارائه لیست بهرمندان از ارز دولتی و نیز بحث تخلفات ارزی !
کدامیک از ابتداء با سخنان ریئس جمهور سازگار و هم نوا بودند ؟
و کدامیک در ، امید و یا عصبی شدن مردم موثر بودند؟
و براحتی میتواند نسبت به ایجاد و یا تقویت "پیام امید" به مردم ، شاخصهای ارزیابی را از این حضرات دید و نتیجه گیری کرد.

امثال آقای روحانی میدانند امام علی (ع) ؛ در یک استان وسیع و مهم بنام "مصر" یک بار قیس بن سعدِ عباده را بخاطر فشار افکار عمومی برداشت .
و بار دیگر محمدبن ابی بکر را که خودش فرموده بود مانند فرزند بزرگش کردم ؛ بخاطر ضعف در مدیریتش برداشت و مالک اشتر را جایگزین نمود .

◀️ واما پی نوشت پیام سوم ، روشن است و نیاز به تکرار مکررات ندارد.
حاکمیت اعم از مقامات و مرجعیت و روحانیت جماعت و جمعه ونیز مسئولین تقنینی و قضائی تا نیروهای نظامی ، هر چقدر به توده مردم نجیب و ارزشمند کشور و نه احزاب و جناح ها و سلیقه ها ، نزدیکتر و دلسوزتر وکارآمدتر باشند ، برقِ امید و شعله نشاط را در دلها روشن تر خواهند نمود.

بامیدش چشم در راهیم ...

https://telegram.me/sorooshmarefat