درباره صلح امام مجتبی

نوشته : هادی سروش

 

۱- اطرافیان امام (ع) که به اصطلاح از یاران حضرت بودند ، دور امام را خلوت کردند...
ضعف ایمانی از یک سو و هجده ماه در صفین بودن و امام علی را از دست دادن از سوی دیگر ، اینان را روحا و روانا  خسته کرده بود !

۲- از دوازده هزارنفر اطرافیان امام ، چهارهزارنفر باقی ماندند که آنها هم شعار صلح سر دادند : "البقیه امض الصلح"

۳- سه تن از مهمترین فرماندهان لشگرهای امام(ع) تسلیم خدعه و پول و ریاست معاویه شدند.

۴- انبوهی از آنان به معاویه نامه نوشتند که "حسن را دست بسته تحویلت میدهیم!!"
که معاویه تمام نامه ها را بهمراه سه نفر به خود امام(ع) تحویل داد.

۵- با این شرائط پیش آمده ، عده ای مشتاق حاکمیت امویان و خصوصا معاویه شده اند .
بسیار خوب ؛ بقول استادمطهری ، باید صابون معاویه (در تحریف دین و کشتار انسانهای ارزشمند و تقسیم بیت المال در مصارف شخصی شان و ملوک الطوائفی کردند ریاست ها و... ) به تن جامعه اسلامی بخورد !


https://t.me/sorooshmarefat