عذرخواهی و روحانیت
نوشته : هادی سروش
💠 امام علی (ع) که به تعبیر شیخ الرئیس بوعلی سینا "عقل مجسم" در بین اصحاب رسول الله (ص) بود ، برهان و نشانه روشن بر "عقلانیت" را در یک حقیقت میداند و آن ؛ "عذر خواهی" در برابر کمی ها و کاستی ها و نیز ضعف در انجام مسئولیت ها معرفی نموده است .
🔻 "عذرخواهی" نشانه توانمندی و عقلانیت نسبت به درون انسان است و نیز ؛ از آثار رشد و ترقی و حرکتِ رو به جلوست ، نسبت به زمین و زمینه هایی که با آن مواجهیم .
پس آنجا که از "عذرخواهی" و جبران مافات خبری نیست ، از عقلانیت دورنی و نیز رشد بیرونی هیچ خبری نخواهد بود !
🔻 اجازه دهید بدون اطاله سخن به غرض اصلی برسیم :
اگر همه ی وصیت نامه حضرت امام را فراموش کنیم که البته نمیکنیم ، اما عبارات پایانی وصیت نامه ایشان که حاکی از یک عذرخواهی صمیمانه در قصورها و تقصیرها بود ، فراموش نشدنی است .
چرا در طول ۴۰سال کمتر این واژه از مسئولین از طریق رسانه ها به گوش و چشم مان رسیده ؟!
مگر نه این است که خود حضرت امیر (ع) در چند جای نهج البلاغه استقبال از شنیدن نقدها در رابطه با حاکمیت و کارگزارانش داشته و با شجاعت تمام اعلام عذرخواستن در صورت کاستی نموده ؟
این مقوله یعنی "عذرخواهی" در میان روحانیت کمتر دیده شده ، در حالیکه بخش مهمی از سکانداری تزکیه و تهذیب نفوس ، و نیز تعلیم و تربیت ، خصوصا در حکومت اسلامی بدست "روحانیت" است و از مسئولیت های ایشان بشمار میرود ، بالاخص که این جماعت ، با انبوهی از وعده ها در جهت رسیدنِ به برتری های اخلاقی و شخصیتی ، این انقلاب و نظام را به مردم عرضه کرد و از جان و مال آنان در تقویت بنیان های نظام سیاسی موجود بهره جست .
بله ما کم و بیش این "برهان عقل" را ، در بین روحانیت ، از سطح مرجعیت تا خطابه و منبر دیدیم ، مثلا چندسال قبل مرحوم آیت الله موسوی اردبیلی در یک پیامی از همه ملت عذرخواهی کرد و حلالیت طلبید ، و یا یکی از وعاظ بسیار مشهور کشور در شب احیاء در حسینیه ای در خیابان ری تهران از همه مردم بخاطر آنچه که قبل انقلاب بالای منابر وعده داده بود و نشد ، عذرخواهی نمود . اما اگر خسارت را ، بالاتر از این حرفها میدانیم ، عذرخواهی ها و اقدام برای جبران هم باید بیش از این ها باشد.
🔻اما سنخ عذرخواهی ها ، یک نواخت نیست ؛ گاه بخاطر پدید نیامدن وعده های اقتصادی و یا رفاهی است و گاه بخاطر عدم موفقیت در تبیین "اخلاق و معرفت" است که این قسم بسیار مهمتر از عدم توفیق در بهبود مسائل رفاهی و اقتصادی.
پوزش طلبی در راستای عدم موفقیت در تربیت و معرفت و اخلاق فرزندان این جامعه ، در صورتی که ما بداخلاقی و بی معرفتی و گذر از معیارها و شاخصه های شخصیتی را ببینیم ، ضروری است و این اولا و بالذات به عهده "روحانیت" است .
متاسفم که باید بگوییم تا وقتی از تریبون های رسمی و متاسفانه مذهبی ، زشت ترین تعبیرات را میشنویم ، نصاب اخلاق و معرفت به قهقهرا خواهد رفت !
امروز در بین جوانان عزیزمان دو گروه را می یابیم که دچار این چالش شده اند ؛ گروهی که با مسجد و روحانی و حسینیه بی ارتباطند ، و گروهی که اتفاقا با همه این مراکز در ارتباطند و چه بسا بجهت حضور در برخی نهادها کلاس های معرفت و اخلاق و... میروند یا برده میشوند ، اما در ارتباطات خانوادگی شان مانند ؛ مواجهه با پدر و مادر ، و یا همسر و یا فرزند و یا دیگر اقوام ، و نیز ارتباطات اجتماعی شان بگونه ای هستند که ؛ "آنچه یافت می نشود ؛ معرفت است" !!
بپذیریم که در اخلاق و معرفت نمره خوبی نداریم ، و بالاترین برهان بر چنین مشکلی دربین برخی از جوانان حزب اللهی ما ، اظهار نظرهایشان است که در کامنت ها و نوشته هایشان در فضای مجازی دیده میشود !!
🔘 تندی ها ، خشونت ها ، بی حرمتی های نهفته در جامعه و خانواده را کوچک نشماریم ، این چالش چنان خطرناک است که امام سجاد(ع) اعلام میفرماید: "حاضرم دستم را قطع کنند اما در عوض ؛ شیعیان از روش های تند و تیز ، دست بر دارند !! وَدِدْتُ ـ وَ اللهِ ـ أَنی افْتَدَیتُ خَصْلَتَینِ فِی الشیعَةِ لَنا بِبَعْضِ لَحْمِ ساعِدِی: أَلنزَقَ وَ قِلةَ الْکتْمانِ " . (کافی .باب کتمان)
آقایان ؛
از کم و کاستی ها عذرخواهی کنیم ، در پی جبران باشیم ، گوش شنوا برای دردها باشیم ، مودب و متخلق باشیم تا آنچه وعده کردیم محقق شود مگرنه روزی چشم باز کرده و خدای ناکرده میبینیم دیگر از "شیخ" خبری نیست و "پیری" جا او را گرفته !
《مرید پیرمُغانم زمن مرنج ای شیخ
چراکه وعده توکردی واواجابت کرد》.
https://t.me/sorooshmarefat